Se cree que la familia Ursidae se separó de los otros carnívoros hace aproximadamente 38 millones de años. La subfamilia Ursinae se originó hace unos 4,2 millones de años. Según la evidencia fósil y los análisis de ADN, hace solo 150 000 años ocurrió la divergencia de esta especie y el oso pardo (Ursus arctos).⁴​ El fósil de oso polar más antiguo que se conoce data de hace aproximadamente 130 000 a 110 000 años y se halló en la isla Príncipe Carlos Forland, en 2004.⁴​ Los fósiles muestran que hace entre 10 000 y 20 000 años, los molares del oso polar diferían significativamente con respecto a los del oso pardo. Es posible que la especie se haya originado a partir de una población aislada de osos pardos, sometida a una fuerte presión genética durante las glaciaciones del Pleistoceno.⁵​

Estudios genéticos realizados posteriormente muestran que incluso algunas poblaciones de oso pardo se encuentran más relacionadas al oso polar que con otras de su misma especie;⁶​ esto implica que el oso polar no cumple con algunas de las definiciones de especie.

Son unha familia de insectos eusociais que como as avispas e as abellas, pertenecen ao orden dos himenópteros. As formigas evolucionaron de antepasados similares a unha avispa a mediados do cretáceos, e 110 y 130 millons de anos, diversificandose na expansión das plantas con flor polo mundo. É un dos grupos zoológicos de mayor éxito, con cerca de 14 000 especies descritas, ainda que se estima que poden ser máis de 22 000.

Miriam Vidal 1ºA

ORIXES

Este súper can é unha antiga raza traballadora de pastores nómades do Himalaia e un gardián tradicional dos monasterios tibetanos. Estivo rodeado de gran misticismo desde que se descubriu na antigüidade. Da súa mención por Aristóteles (384-322 aC) aos famosos escritos de Marco Polo, que se dirixiron a Asia en 1271, todos os relatos históricos eloxiaron a forza e grandeza naturais do buldogue tibetano, tanto físico como mentalmente. Mesmo a súa casca foi descrita como única e como unha característica moi preciar da raza. O rexistro da venda máis elevada por un can desta raza é de 1,6 millóns de euros, un can chamado Hong Dong comprado por un magnate de carbón en China.

CARACTERÍSTICAS

é un can de compañía, de garda e protección. Son lentos en alcanzar a madurez sexual e as femias alcánzana aos 2 ou 3 anos de idade, e os machos aos 4 anos polo menos. É un can poderoso, forte, pesado e cunha estrutura ósea moi boa e forte. Son cans de montaña como os San Bernardos.Teñen mordida en pinz, ou sexa que morden con moita forza. p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }Os machos teñen sensiblemente máis pelo que as femias. A calidade do cabelo é de maior importancia que a cantidade. Principalmente o pelo debe ser bastante longo e denso. En clima frío, debes ter unha capa de pelo interior grosa que se fai algo escasa nos meses quentes. O pelo está ben pero duro, recto e brillo. Nunca sedoso, rizado ou ondulado. O cabelo da capa interna, cando o ten, é bastante lanoso. O pescozo e os ombros están cubertos de cabelos dando a aparencia dunha melena. A cola está cuberta de pelo espeso e denso. A parte traseira superior das patas traseiras ten moito cabelo longo que forma franxas.

A bolboreta arlequín estase a extinguir en Galicia.          O seu nome científico é Zerynthia rumina .                                                                                                                                                                  A bolboreta arlequín distribúese polo suroeste de Europa (Península Ibérica e Sur de Francia) e polo Norte de África.                         Este animal ten unha estatura de 5 cm e o seu peso non se pode medir porque voan e sería moi complicado descubrir o seu peso. Chámaselle bolboreta arlequín, porque as súas ás son coma os traxes dos arlequíns.                                                                       Aliméntanse de plantas e as súas larvas tamén as comen  para alimentarse.                                                                                                         En gran parte a súa área de extensión, tan só se observa unha única xeración que vai de febreiro a maio segundo o clima. Aparece más tarde, sen embargo, no norte da mesma. No sur da Península Ibérica e norte de África aparece unha segunda xeración en septembro. Despois pasa o inverno coma crisálida

 O motivo polo que fixen unha entrada no blogue sobre esta mariposa é porque está en perigo de extinción, isto non me parece normal nesta época, con tantos medios que temos e que un animal así de sorprendente e especial este en perigo de extinción, cando o podemos evitar facilmente e facer que istos animais poidan vivir sen ningunha preocupación.

O calentamiento global é un problema enorme que as ballenas deben enfrontar. Os patróns de migración son parte da vida das baleas; con todo, estes patróns poden cambiar radicalmente a medida que os cambios climáticos se fan máis intensos. Pode estar confuso sobre cando migrar e cando permanecer no seu hábitat.

As baleas dependen das capas de graxa que xeran para manter o corpo quente, xa que son animais de sangue quente. Cando o clima quente, non terás que comer demasiado para construír capas de graxa, o que pode levar a que cando os teus corpos estean demasiado fríos para as temperaturas máis baixas, o peso da balea pode caer substancialmente, facéndoos máis susceptibles ás temperaturas da auga e non poder manterse nelas o tempo que realmente precisan. Pola súa banda, pode impedir que o sangue circula xa que o corazón debería ter que bombear máis rápido que antes para compensar todo isto.

Os mamíferos marinos son un grupo variado de aproximadamente 130 especies de mamíferos que se adaptaron a vida no mar ou dependen de él para a súa alimentación.O término mamífero mariño non designa a un conxunto taxonómico preciso.Neste grupo se incluen os cetáceos ( ballenas, delfines e as marsopas), os sirenios (manatíes e dugongos), os pinnipedos (focas verdadeiras, otarios e morsas) e algunhas nutrias a nutria marina e o gato de mar). O oso polar, aunque non e un animal acuático, tamén se suele agrupar cos  mamíferos marinos debido a que vive nos xeos mariños durante todo o la maior parte do ano e ao seu alto grado de adaptación a vida no mar.

O rinoceronte branco eu un animal mamífero da familia dos Rhinocerotidae e a mayor das cinco expecies que existen na actualidade e teñen un promedio de vida de 45 a 50 anos, os machos poden chegar a pesar 2.300 kilos pero eso non freou os cazadores que non pararón ata que chegamos a actualidade onde xa solo hai tres especies de rinoceronte branco en todo o mundo un macho e duas femias. E xa casi non hai ninguha esperaza para esta especie por que o macho xae moi vello e depois de facer varios intentos non se daba reproducido a unica esperanza que lle queda a esta especie para sobrevivir seria intentar exeutar  a reprodución asistida  Por desgraza  hai moitas mais especies en perigo de extinción por todo o mundo. A razó de que certas as  expecies se esten estinguindo e pola caza furtiva; para conseguir dalgunhas alimento e doutras mais cotizadas por exemplo peles e pelo , cornos etc. Non so esta o rinoceronte branco en extinción pero este e o caso máis alarmante. Eu penso que a caza furtiva debería parar xa por que todo e unha cadea, se nos acabamos cos hervivoros asi tamen mataremos os carnivóros dunha forma mais indirecta por que se quedaran sen alimento e se acabamos con todos os animais os humanos tamen nos estinguiremos por que quedaremos sen alimento. Ademias pareceme moi triste que ainda que seamos a especie mais evolucionada chegemos os estremos de acabar cos animais e a parte non pensar que tamen podemos acabar con nos mismos creo que se lle deveria dar moita máis importancia a estas cousas da que se lle esta dando.

Os protozoos son organismos microscópicos, unicelulares e heterótrofos con célula eucariota. Pertencen ao reino protoctista, xunto cas algas. Viven en ambientes húmidos ou directamente na auga (tanto salgada como doce). Os protozoos poden ser de tres tipos segundo o seu movemento:

1. Ciliados: Teñen cilios, que son uns peliños abundantes e curtos.

2. Flaxelados: Teñen flaxelos, pelos longos e escasos.

3. Pseudópodos: Pseudo significa falso, e podos, pés. As amebas son un exemplo moi claro deles.

    

      Ciliado

   Flaxelado

    

    

   Pseudópodo

    

    

    

    

    

Unha planta carnívora (tamén chamada planta insectívora) e unha planta que obten parte ou a maioria das súas  necesidades nutricionales (pero non de enerxía) mediante a captura e o  consumo de animais e protozoos, normalmente insectos (ademáis de outros artrópodos). Estas plantas crecen xeneralmente en lugares donde o so e pobre, especialmente en nitróxeno, como as terras ácidas pantanosas e os farallons rochosos.​

Se pensa que o hábito carnívoro evolucionou polo menos en, 11 linaxes separados que se encontran representados por mais de unha docena de xéneros en cinco familias.

O quentamento global está alterando os porcentaxes de sexos en algunhas poboacións de tartarugas mariñas do planeta. O fenómeno coñecese desde fai anos, pero a comunidade científica comeza a alertar de casos absolutamente extremos. Un equipo internacional de oceanógrafos detectouse agora que los exemplares xuvenís dunha das maiores poboacións de tartarugas verdes do planeta localizada na parte norte da Gran Barrera de Coral australiana— son femias no máis do 99% dos casos.

“Con un aumento previsto da temperatura media global de 2,6 grados en 2100, moitas poblacións de tortugas mariñas corren 0 risco de sufrir una alta mortalidade dos seus ovos e de ter unha descendencia exclusivamente femenina”, advirten os autores, encabezados pola endocrinóloga Camryn Allen y el biólogo Michael Jensen, ambos da Administración Nacional Oceánica e Atmosférica de EE UU.

A miña opinión: A min paréceme que non solo cando contaminamos afecta para ó para o medio ambiente, senón que tamén intervén nos seres vivos.